Jak w praktyce realizujemy fińską metodę nauczania

Kilka najważniejszych cech fińskiej metody to indywidualne podejście do ucznia, nauczanie oparte na praktycznym rozwiązywaniu problemów, rozwijanie kompetencji miękkich, interdyscyplinarność, samodzielność i współpraca. Oto wybrane przykłady jak w praktyce realizujemy to podejście.

Indywidualne podejście do ucznia

  • Podział na podgrupy: W ramach jednej grupy przy niektórych projektach uczniowie mogą być dzieleni na mniejsze podgrupy.
  • Możliwość zmiany grupy: W trakcie trwania nauki, uczniowie mają możliwość zmiany grupy, jeśli okaże się, że poziom jest dla nich za wysoki lub za niski.
  • Wybór projektu: Uczniowie mogą wybrać projekt, nad którym będą pracować w kolejnym cyklu nauki. Oferujemy kilka tematów o zróżnicowanym poziomie trudności i zakresie. Uczniowie wybierają temat, który ich najbardziej interesuje.
  • Zadania z "widełkami": Przygotowujemy zadania i projekty, które mają część podstawową oraz dla chętnych część rozszerzoną.
  • Indywidualne wyzwania: Dla uczniów, którzy szybko opanowują materiał, są przygotowane dodatkowe, bardziej ambitne zadania i wyzwania, które pozwolą im rozwijać swoje umiejętności.

Nauczanie oparte na praktycznym rozwiązywaniu problemów

  • Realistyczne projekty: Zamiast skupiać się na abstrakcyjnych zadaniach, uczniowie pracują nad projektami, które mają praktyczne zastosowanie i rozwiązują rzeczywiste problemy. Przykłady: tworzenie gry, programu do analizy danych czy bota.
  • Minimalna teoria, maksimum praktyki: Skupiamy się na praktycznym zastosowaniu wiedzy. Teorię wprowadzamy stopniowo, w miarę potrzeb, w kontekście konkretnych projektów.
  • Wyjaśnienie "dlaczego": Nie tylko uczymy "jak" coś zrobić, ale również "dlaczego" to działa. Pomagamy uczniom zrozumieć podstawowe zasady programowania.
  • Realne przykłady: Wykorzystujemy realne przykłady z życia, aby pokazać uczniom, jak programowanie może być użyteczne w różnych dziedzinach.

Budowanie kompetencji miękkich

  • Współpraca w grupie: Projekty zespołowe uczą efektywnej współpracy, dzielenia się zadaniami, koordynacji działań i wspólnego dążenia do celu.
  • Prezentacja: Uczniowie uczą się prezentować swoje projekty i pomysły innym.
  • Peer learning (uczenie się od siebie nawzajem): Pomaga im zrozumieć różne perspektywy, nauczyć się nowych sposobów rozwiązywania problemów i zbudować silniejsze relacje w grupie. Peer learning rozwija również umiejętność tłumaczenia i wyjaśniania zagadnień innym, co pogłębia zrozumienie własne.
  • Code review (recenzowanie kodu innych uczniów): Uczniowie uczą się, jak udzielać konstruktywnej krytyki, jak argumentować swoje zdanie, jak przyjmować krytykę i jak bronić swoich racji. Code review rozwija również umiejętność analitycznego myślenia i dbałości o szczegóły.

Interdyscyplinarność

  • Projekty łączą programowanie z innymi dziedzinami: np. z matematyką – program do wizualizacji funkcji albo analizy danych statystycznych. Fizyką – symulacje ruchu. Chemią – wykorzystanie biblioteki PyMOL do wizualizacji cząsteczek.
  • Quizy: Nasze codzienne quizy i wyzwania dotykają również zagadnienia spoza programowania.
  • Webinary i warsztaty: Zapraszamy gości z różnych dziedzin, którzy wykorzystują programowanie w swojej pracy, aby opowiedzieli uczniom o swoich doświadczeniach i pokazali praktyczne zastosowania programowania.
  • Przykłady projektów: Dajemy uczniom dostęp do przykładów projektów, które łączą programowanie z innymi dziedzinami, aby zainspirować ich do tworzenia własnych projektów.